top of page

Classic Westhoek

  • Cees Verschure
  • 13 sep
  • 6 minuten om te lezen

Cadillac LaSalle Club weekend (12-14 september 2025)


De inrichters van dit weekend, Fons & Linda De Schepper hebben dit weekend in mekaar gestoken, genaamd de CLASSIC WESTHOEK.


Vrijdag 12 september 2025,


ree

Start van het club weekend, waar we weeral naar uitgekeken hebben.

Het weer zit weeral mee bij vertrek, alhoewel ze heel dit weekend wisselvallig weer gegeven hebben. Te Hulshout met onze Cadillac Fleedwood Brougham vertrokken rond 9.00 uur om zo richting carpool parking te Geel te rijden, waar we afgesproken hebben met Andre & Sandra en Johan & Inge. Eenmaal iedereen aanwezig was, zijn we rond 9.30 uur vertrokken richting Wommelgem waar Dre & Lizette op de carpool parking daar ons zouden opwachten.


Ondertussen is er te Ranst een accident gebeurd waardoor er file is vanaf Massenhoven, daar de afrit genomen om binnendoor richting Wommelgem te rijden via Oelegem – Ranst. Zodat wij rond 10.20 uur op de carpool te Wommelgem waren. Helaas waren Dre & Lizette nog niet aanwezig, die stonden nog in de file.


Andre kon met zijn Cadillac Eldorado met veel moeite op de carpool parking rijden, zijn rechter voorrem bleef hangen vanaf het voorlaatste stoplicht. Gelukkig kon hij de carpool parking op rijden en stond de Cadillac veilig. Ondertussen waren Dre & Lizette ook gearriveerd, Het wiel van Andre zijn Cadillac er afgehaald om te kijken of er iets aan gedaan kon worden zodat zij de rit konden verder zetten met de Cadillac. Maar helaas. Andre heeft dan BEHVA Assistance gecontacteerd om zijn Cadillac Eldorado te komen depanneren.


Johan & Inge nemen Andre & Sandra mee met hun dagelijkse voertuig, want hun Cadillac is nog niet hersteld. De koffers en clubmateriaal die Andre bij hebben werden verdeeld over onze voertuigen. Wij, Cees & Nadine, Dre & Lizette vertrekken na 2 uur wachten richting L–Reninge. Johan & Inge nemen Andre & Sandra mee richting Lo–Reninge en blijven wachten op de depannagewagen.


ree

Rond 15 uur zijn wij, Cees & Nadine en Dre & Lizette gearriveerd aan het hotel Oude Abdij te Lo–Reninge. Ons ingecheckt, koffer naar de kamer gebracht in de bar nog iets gedronken en klaar voor vertrek om 15.30 uur om op wandel afstand te gaan naar de oude fabriek (nu museum) van Jules De Strooper. Daar een rondleiding gehad met gids over de geschiedenis van de wel bekende wafeltjes van Jules De Srooper, was leuke informatie. Op het einde van de rondleiding konden we nog naar hartenlust proeven van de gemaakte wafeltjes die in de loop ter jaren gemaakt zijn geweest met een lekker koffietje erbij. Voor wij het museum verlieten hebben wij nog wat wafeltjes gekocht om thuis nog eens herinneringen te kunnen op halen van het weekend. Rond 17.30 uur waren wij allen terug aan het hotel aangekomen, ook Andre & Sandra, Johan & Inge waren er. De Cadillac familie is weer helemaal herenigt.


Ons even op de kamer teruggetrokken, iets in de bar gedronken tot wij om 19.30 uur aan het avond eten konden beginnen. Eenmaal dat dat voorbij was, zijn wij naar de kamer gegaan om aan onze nachtrust te beginnen.


Zaterdag 13 september 2025,


Na een goede nachtrust, wakker gemaakt door de wekker zijn we op tijd rustig opgestaan. Genoten van het warme water van de douche en frisse kleren aangetrokken te hebben, waren wij weer helemaal klaar voor de dag. Rond 8.30 uur zaten wij al klaar voor het heerlijke ontbijt, keuze genoeg en voor elk wat wils.


ree

Om 9.30uur was het de bedoeling dat de Cadillac stoet ging vertrekken, maar zoals gewoonlijk liep dit iets uit de hand, wat geen probleem was. Om het leed en verdriet van Andre wat te verzachten was er nu zonder Cadillac), heb ik hem met onze Cadillac Fleetwood Brougham laten rijden, dan hoorde hij er toch een beetje bij met een Cadillac. Uiteindelijk is de stoet van 11 Cadillacs van diversen pluimage vertrokken aan de rondrit van 33 km. Langs rustige wegen en polderwegen.


Onze 1° stop, na een 30 min. rijden, was bij een Oldtimer museum van Bossaert, hier konden wij een uurtje genieten voordat wij weer vertrokken. Het museum was nu geen wauw effect, maar toch leuk genoeg om het te bezichtigen. Onze rondrit ging verder richting Poperinge waar een 2° stop voorzien was. De parking die Fons & Linda voorzien hadden stond nu grotendeels vol zodat er verschillende een alternatief moesten nemen, maar gevonden in een andere straat. Eenmaal iedereen geparkeerd stond, zijn we te voet richting centrum van Poperinge gewandeld waar eerst de droge keel en de hongerige maag voorzien werden van het nodig. Het was inmiddels al middag geworden.


Rond 13.30 uur moesten wij allen aan het Talbothuis aanwezig zijn, daar kregen wij een rondleiding van een gids. Het Talbothuis is ontstaan in de Eerste Wereldoorlog als een soldatenclub voor Engelse soldaten en officieren. Daar konden ze zich even terugtrekken uit het oorlogsgeweld en wat bekomen. Rang of stand had hier geen belang, iedereen werd gelijk behandeld en aanzien. Het Talbothuis is tot op vandaag nog actief, word opengehouden en onderhouden door vrijwilligers en pelgrims (bezoekers) die er ook kunnen overnachten.


Na de rondleiding zijn wij terug gewandeld naar onze Cadillacs en zijn we weer in stoet samen vertrokken voor het laatste stukje rondrit richting Ieper. Te Ieper langs de Menenpoort gereden, er was redelijk druk verkeer, met gevolg dat Ad de Bond een andere weg nam dan voorzien. Gelukkig was Rudy & Fabienne in de buurt om hem op te vangen. Voordat we richting hotel gingen hebben we eerst nog een 3° stop gemaakt aan café Steenstraete om nog van een drankje te genieten, op kosten van de Cadillac club, merci bestuur! Uiteindelijk hebben we onze rondrit verder richting hotel gereden, waar we rond 17 uur aangekomen zijn.


Ons even teruggetrokken op de kamer, daarna in de bar wat gedronken en wat bijgepraat met andere Cadillac mensen, alvorens we aan tafel gingen voor het avondmaal. Na het avondmaal was er een ander zaal voorzien voor de Cadillac leden. Den DrƩ, alias Votti, ging even uit de bol met zijn accordeon en wat leden volgden en genoten met veel enthousiasme van de muziek van Votti en zijn accordeon. Iedereen even vergeten dat ze al wat op leeftijd bent gekomen en terug 20 jaar zou willen zijn. Na dit muzikaal entertainment gingen wij richting hotelkamer, het was al rond de klok van 23 uur om van de nachtrust te genieten na deze leuke en mooie dag.


Zondag 14 september 2025,


De zondag morgen was voor ons beetje moeizaam wakker worden, nadat de wekker was afgelopen nog een beetje blijven snoezen in bed. De zaterdag avond zal hiermee wel iets te maken hebben gehad.


ree

Nadine zag het helemaal zitten en ging vol goede moed even douchen, helaas was dit van korte duur, ze was net helemaal afgespoeld totdat het water zei, bekijk het maar ik geef geen druppel meer. GeĆÆnformeerd bij onze buren, en die hadden hetzelfde probleem. Ikzelf heb mij dan nog wat kunnen opfrissen met kleine flesjes water die wij bijhadden in onze koffer, bedoeld om te drinken. Eenmaal dat we klaar waren voor ontbijt zijn we met de buren naar beneden gegaan met de kleine lift voor het ontbijt. Tijdens het ontbijt kwam de melding dat er weer water was, gelijk na het ontbijt ben ik Cees toch snel nog een douche gaan nemen.


Na het ontbijt onze Cadillacs klaargemaakt om aan onze laatste rondrit te beginnen richting ijzertoren te Diksmuide, waar een gids ons opwachtte om meer te vertellen over het verleden van de IJzertoren en de tentoongestelde verzameling uit WO I. Dit was een klein ritje van ongeveer 14 Km. Door kleine en leuke wegen. Aangekomen op ons eindpunt, parking IJzertoren, ons klaargemaakt voor het bezoek. Helaas mochten hier geen hondjes binnen en hebben Tanny & Bart voorgesteld om buiten samen met de hondjes te wachten (hondje van Fabienne & Rudi en hondje van Marie-Louise & Bert), totdat de Cadillac familie terug was na 2 uur bezichtigen.


De IJzertoren is een monument voor de Vlaamse gesneuvelden uit de Eerste Wereld oorlog. Met zijn hoogte van 84 meter heb je een heel mooi uitzicht over de frontstreek. De toren telt 22 verdiepingen die een museum vormen van oorlog en vrede. Het was een indrukwekkende rondleiding, goed en duidelijk uitgelegd en je kon je voorstellen hoe het in die tijd van de eerste wereldoorlog aan toe ging. Gelukkig leven wij nu in vrede en is anno 2025 toch beter, in 1914–1918 was het armoe troef.


Als de Cadillac familie terug op de parking aangekomen is, is het tijd om afscheid te nemen. Er is een groep die meteen vertrekt richting huis, maar er is ook een klein groepje dat nog even iets gaat eten aan de overkant van de IJzertoren voor ze richting huis vertrekken. Rond 16 uur gaat ook dat groepje vertrekken uit Diksmuide richting huis, wij moesten nog even langs Diepenbeek rijden om Sandra & Andre thuis af te zetten. Daar nog even iets gedronken, nog het voorbije weekend even overlopen. We zijn dan rond 20 uur richting Hulshout gereden om rond 21 uur thuis te komen. Het was weeral een geweldig en fijn weekend met de Cadillac familie, maar toch ook blij dat we thuis waren.


Uw verslaggever

Cees Verschure




Opmerkingen


Archief Ritten

bottom of page