Limburgs Goud

Op zondag 24 april 2022 was het weer zover, een tijd die we bijna vergeten waren. We mochten mekaar weer ontmoeten in de normale omstandigheden joepie !!!!!. Zo dachten Linda en Fons De Schepper bestuurslid er ook over en regelde een rondrit voor onze Cadillacs en zijn eigenaars. Er kwam nog een bijpassende naam voor deze rondrit, LIMBURGS GOUD .

De samenkomst en vertrekpunt was in Leopoldsburg bij haven taverne Drakar , klein gezellig haventje en voldoende parking voor onze Cadillacs. Wij werden daar verwelkomt door François & Kim , die tevens een lekkere eclairke of een andere koffiekoek schonken aan de ingeschrevenen van deze rondrit. De voldoende thee & koffie gaf ons weer de spirit om rond 11 uur te vertrekken voor een aangename rondrit van ongeveer 1 uur rijden richting Beringen, BE - MINE

We waren met 13 Cadillacs, Fons nam het voortouw en trok de hele kudde Cadillacs mee aan een aangenaam tempo zodat iedereen kon volgen. We reden door rustige en kronkelige wegen, tussen Leopoldsburg en Beringen en kwamen op de middag aan bij onze middagstop de vroegere steenkoolmijn van Beringen, nu BE – Mine genoemd. Nadat wij onze Cadillacs geparkeerd hadden op de parking van BE - Mine, die net voldoende ruim was, zijn wij op wandel afstand naar het restaurant gewandeld waar ze ons verwachten.

Het restaurant was een onderdeel van de vroeger steenkoolmijn, die ze mooi omgetoverd hebben tot restaurant. Ons warme middagmaal verliep vlekkeloos en was tevens ook nog lekker. Er was keuze uit stoofvlees , sparerib en vispannetje dit alles met friet. De drank die we er bij benuttigden was een geste van de club, DANK U BESTUUR !!!!!.

Op het moment dat onze buikjes gevuld waren, zijn we rond 14 uur aan het onderdeel museum steenkoolmijn begonnen. De steenkoolmijn van Beringen is op 28 oktober 1989 gesloten. De steenkool werd op 3 verdiepingen onder de grond gewonnen, namelijk op 727 meter, 789 meter en op 850 meter. De totale hoeveelheid steenkool productie tussen opening en sluiting steenkoolmijn bedraagt 79.096.505 ton. Het laatste wagonnetje waar de steenkool mee vervoerd werd in de mijn, staat nu buiten aan de ingang van het museum als eerbetoon van de steenkoolmijn Beringen. We werden opgedeeld in twee groepen om een betere rondleiding te verkrijgen. Het eerste deel was een nagebouwde mijnschacht, waar je toch een beetje kon in leven in de vroegere werk situatie, al met al was het hard labeur om wat steenkool bij mekaar te krijgen in deze benauwde werkomgeving in het lawaai van perslucht en motoren van machines niet te vergeten.

Het tweede deel van de rondleiding omvatte de gebouwen van de vroegere steenkoolmijn. De zaal waar de uitbetalingen (loon) werd gedaan, vandaar zijn we naar de badzaal/ kleedruimte gegaan die toch wel wat indruk gaf op de hoeveelheid douche cabines en kleerkastjes als je dan beseft dat er een paar honderd arbeiders waren op een schift die bij einde schift wel een douche konden gebruiken. Vandaar zijn we naar de zaal gegaan waar de mijnarbeiders hun materiaal / lampen gingen halen om vervolgens de mijn in te gaan. Het was wel zo georganiseerd dat de ploeg die einde schift had niet in de weg liepen van de ploeg die hun schift nog moesten beginnen. In deze huidige tijd zou er veel niet meer kunnen omwille van de strengere veiligheid van de arbeiders. De meeste gebouwen van de steenkoolmijn Beringen zijn beschermd en mogen niet afgebroken worden. In totaal zijn wij er twee uur mee zoet geweest met stuk museum en rondleiding, daarna is er nog een groeps foto gemaakt van alle ingeschreven deelnemers. Na de foto zijn we terug in konvooi vertrokken richting Leopoldsburg. Het laatste deel van de rondrit ging tevens langs kleine wegen en aangenaam tempo terug naar het vertrekpunt van heden morgen. Rond de klok van 17 uur zijn we toegekomen terug bij taverne Drakar in Leopoldsburg waar we lekker buiten konden zitten in de zon en iets lekker konden benuttigen. Rond 18.30 uur was het voor ons tijd om terug richting huis te rijden. Het was weer een aangename rondrit en kijken al uit naar de volgend maal.

Verslaggever,

Cees Verschure

Klik hier voor de foto's